Moeder: huisarts alleen onder mijn druk bereid kinderarts te raadplegen
Het tuchtcollege Den Haag deed uitspraak in een zaak van een moeder tegen haar huisarts. De huisarts herzag de oorspronkelijke diagnose en stuurde de dochter van drie jaar alsnog naar een kinderarts. Dat is volgens de moeder alleen maar gebeurd op haar aandringen. Het college verklaarde de klacht ongegrond.
Wat was er aan de hand?
De driejarige dochter van klaagster was op vrijdagavond op de huisartsenpost gezien met klachten van benauwdheid, koorts en last van hoesten. Na onderzoek werd acute bronchitis/bronchiolitis geconstateerd en werd een oraal in te nemen antibioticum voorgeschreven.
De volgende dag meldde de moeder zich weer op de huisartsenpost met haar dochter. De moeder vertelde dat het slechter met haar dochter ging en zij zich erg ongerust maakte. Zij vertelde dat de dochter twee keer anderhalf uur na de inname van antibiotica had gebraakt.
De dochter van klaagster is gezien door een aios (arts in opleiding tot specialist), die door de aangeklaagde huisarts werd opgeleid tot huisarts. De aios heeft het onderzoek uitgevoerd en de resultaten steeds met de huisarts mondeling teruggekoppeld. Bij het onderzoek werden onder meer een lage saturatie (zuurstof in het bloed) van 91% en een hoge ademfrequentie (55/min) geconstateerd.
De huisarts heeft zelf ook de longen van de dochter beluisterd. Op een bepaald moment heeft de huisarts het consult overgenomen. Hij kwam toen tot de conclusie dat het beste nog even kon worden afgewacht of het antibioticum zou aanslaan (zogeheten expectatief beleid). Dit was ook omdat het minder dan 24 uur geleden was dat was gestart met de antibiotica en dit als gevolg van het braken mogelijk nog niet goed had gewerkt.
Onmiddellijk na het vertrek van klaagster heeft de aios haar zorgen over de dochter uitgesproken en daarbij gewezen op de lage saturatie en de hogere ademfrequentie. De huisarts heeft vervolgens zijn mening herzien en klaagster en haar dochter teruggehaald naar de spreekkamer.
Na overleg met de kinderarts is de dochter ingestuurd naar het ziekenhuis. De dochter is vervolgens met de diagnose longontsteking opgenomen in het ziekenhuis en daar heeft zij zuurstof per neusbril en antibiotica per infuus gekregen.
De klacht
Klaagster stelt dat de huisarts alleen maar omdat zij daarop zo aandrong de kinderarts heeft gebeld. Zij wil met deze klacht voorkomen dat ouders met ernstig zieke kinderen die minder aandringen niet naar ingestuurd worden naar het ziekenhuis en met ernstige gevolgen worden geconfronteerd.
Wat vond het college?
Het College is van oordeel dat het onderzoek door de aios zorgvuldig is geweest. Anders dan klaagster stelt is de saturatie wel gemeten.
De huisarts heeft ter zitting verklaard dat hij niet op aandringen van klaagster de kinderarts heeft gebeld en de dochter vervolgens heeft ingestuurd.
De huisarts heeft de diagnose longontsteking gesteld, maar voor expectatief beleid gekozen. De huisarts heeft aangegeven dat hij de lage saturatie en de hoge ademhalingsfrequentie aanvankelijk - omdat hij ook gefocust was op het beoordelen van de aios - onvoldoende tot zich heeft laten doordringen.
Toen de aios nadat klaagster en dochter de spreekkamer hadden verlaten hem hierop wees heeft hij zijn mening onmiddellijk herzien en klaagster en haar dochter teruggehaald naar de spreekkamer. Daar heeft hij de kinderarts gebeld.
Het College acht het aannemelijk dat de huisarts zijn aanvankelijke diagnose heeft herzien omdat hij de lage saturatie en de hoge ademhalingsfrequentie niet tot zich had laten doordringen. Het College heeft geen aanwijzingen gevonden dat de huisarts zich in zijn medisch handelen door klaagster heeft laten leiden en dat hij anders heeft gehandeld omdat klaagster daarop heeft aangedrongen.
De klacht is daarom ongegrond verklaard. De geanonimiseerde beslissing leest u op tuchtrecht.nl.