Persbericht - Klachten tegen van zorgfraude verdachte psychiaters gegrond; maatregel van doorhaling en schorsing opgelegd

Reden klachten

Artsen van het UWV werden vanaf 2007 regelmatig geconfronteerd met cliënten met een zeer moeilijk te duiden psychiatrische problematiek, die in behandeling waren bij de aangeklaagde psychiaters. Na herkeuring van cliënten door onafhankelijke deskundigen bleek volgens het UWV dat veel van de gestelde diagnoses onjuist waren of dat sprake was van andere problematiek, waardoor de noodzakelijke behandeling en begeleiding achterwege is gebleven. IGZ heeft na de melding van het OM een eigen onderzoek ingesteld en heeft ook patiëntendossiers van de psychiaters onderzocht. De zorgverzekeraars hadden een klacht ingediend omdat de psychiater met wie zij een samenwerkingsovereenkomst hadden weigerde medewerking te verlenen aan het door hen ingestelde fraudeonderzoek.

Oordeel tuchtcollege en opgelegde maatregel

Het tuchtcollege heeft vastgesteld dat de psychiaters fout hebben gehandeld door onder meer foute diagnoses te stellen en verkeerde medicatie voor te schrijven, door medische dossiers niet correct bij te houden en geen informatie uit te wisselen met andere artsen en uitkeringsinstanties. Ook zijn de psychiaters onvoldoende alert geweest op patiënten die deden alsof ze ziek waren uit financieel gewin. De psychiaters hebben het vertrouwen in de gezondheidszorg en in het bijzonder in de psychiatrie geschaad. Omdat de psychiaters niet inzien dat ze onjuist hebben gehandeld en het college geen vertrouwen heeft dat zij in de toekomst niet weer in de fout zullen gaan, zijn de psychiaters met onmiddellijke ingang geschorst en ook doorgehaald. Bij de gegrondverklaring van de klachten van de zorgverzekeraars heeft het tuchtcollege de psychiater de maatregel van onvoorwaardelijke schorsing voor de duur van een jaar opgelegd. Het tuchtcollege vindt dat de psychiater ten onrechte niet heeft meegewerkt aan het fraudeonderzoek. Het is in het algemeen belang van de gezondheidszorg dat de zorgverzekeraar de gelegenheid krijgt om bij gegronde redenen een onderzoek te doen naar het declaratiegedrag van de hulpverlener, die daaraan behoort mee te werken. Dat onderzoek is door de psychiater gefrustreerd. Daarnaast was de psychiater al eerder met de tuchtrechter in aanraking geweest.